Ο Χριστός κατεβαίνει στη Γη για να τσεκάρει γενικώς την κατάσταση. Σε κάποια φάση, λοιπόν, μπαίνει σ ένα μπαράκι όπου μπεκροπίνουν ένας Γερμανός, ένας Γάλλος και ένας Έλληνας.
Κάθεται στην μπάρα και ο Χριστός, ξανθός, μακρυμάλλης, τον βλέπει ο Γερμανός και λέει του μπάρμαν: “Κέρασε, ρε, το παλικάρι μια μπιρίτσα, γιατί τον βλέπω διψασμένο”! Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστούλης, όλα καλά.
Ύστερα από λίγο, φωνάζει ο Γάλλος στον μπάρμαν: “Κέρασε, ρε, το παλικάρι ένα μπουκάλι κρασί. Ντροπή να κάθεται στον πάγκο έτσι σκέτος, χρονιάρες μέρες”. Κερνάει ο μπάρμαν, πίνει ο Χριστούλης, όλα καλά.
Ύστερα από λίγο, πετιέται και ο Έλληνας: “Κέρασε, ρε”, λέει του μπάρμαν, “το παλικάρι ένα καραφάκι ούζο με μια σπέσιαλ ποικιλία, γιατί τον βλέπω πεινασμένο και δεν κάνει χρονιάρες μέρες…”. Πίνει ο Χριστούλης, τρώει και μετά σηκώνεται.
Πάει στο τραπέζι της παρέας και αγγίζει τον Γερμανό στον ώμο. Αυτός πετιέται, του φιλάει το χέρι και του λέει: “Χριστέ μου! Σ’ ευχαριστώ! Τώρα κατάλαβα ποιος είσαι που μου πέρασαν μεμιάς τα αρθριτικά μου”!
Αγγίζει και τον Γάλλο στον ώμο ο Χριστός, πετιέται αυτός, του φιλάει το χέρι και του λέει: “Χριστέ μου! Σ’ ευχαριστώ! Πάει το άσθμα μου, πέρασε! Το νιώθω!”.
Κάνει ν αγγίξει και τον Έλληνα ο Χριστός, οπότε τραβιέται πίσω αυτός και λέει: “Χριστούλη μου, να σαι καλά, αλλά… χειρονομίες δεν γουστάρω! Είδα κι έπαθα να τη βγάλω την… αναπηρική σύνταξη“!