Λυμπερόπουλος: Το μεγάλο δίλημμα της κάλπης

Το ΔΝΤ διατυμπανίζει ότι το κόμιστρο των ταξί αυξήθηκε 17% από το 2010, αλλά κρύβει την αύξηση του ΦΠΑ από το 11% στο 24%!

Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το κόμιστρο των ταξί αυξήθηκε 17% από το 2010 και μετά. Αυτό ανέφερε στην ομιλία του στο 3ο Διεθνές Συνέδριο του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα Πίτερ Ντόλμαν. Απέφυγε, βέβαια, να διευκρινίσει ότι αυτή η αύξηση αφορά την αύξηση του ΦΠΑ στις επιβατικές μεταφορές από το 11% στο 24% που είναι σήμερα. Αυξήθηκε δηλαδή ο φόρος -και αυτό το επέβαλε το ΔΝΤ- που εισπράττει το κράτος από τα ταξί και όχι το μεροκάματο του ταξιτζή. 

Το γεγονός ότι η χώρα μας έχει από τα χαμηλότερα κόμιστρα ταξί στην Ευρώπη είναι κάτι που γνωρίζει κάθε Ελληνας πολίτης. Αυτό που προφανώς δεν γνωρίζει είναι η απόλυτη ταύτιση απόψεων του ΔΝΤ με τον κ. Μητσοτάκη σε θέματα που αφορούν την οικονομία και την εργασία. 
Και οι δύο διέπονται από τους κανόνες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, που θέλει το επιχειρείν και το ιδιωτικό μονοπώλιο να τσαλαπατούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέσω της οικονομικής ασφυξίας και της εργασιακής γαλέρας (π.χ. επταήμερη εργασία).

Κάθε φορά λοιπόν που θα ακούμε από τα χείλη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή κάποιου στελέχους του ΔΝΤ για ανταγωνιστική οικονομία, για άρση περιορισμών στις επιβατικές μεταφορές, για νέες ευκαιρίες απασχόλησης και άλλα τέτοια βαρύγδουπα, το μυαλό μας θα πηγαίνει στην εργαλειοθήκη Χατζηδάκη, στις νομοθετικές χάρες της Κεφαλογιάννη προς την τουριστική βιομηχανία, στα διαγγέλματα του Μητσοτάκη υπέρ μιας συγκεκριμένης διαμεσολαβητικής εταιρίας ταξί και στη λατρεία Μπακογιάννη – Κυρανάκη – Ταχιάου για την αμερικανική πολυεθνική Uber. 

Το ΔΝΤ και η Νέα Δημοκρατία έχουν κοινό κώδικα επικοινωνίας και προφανώς κοινή ιδεολογική αφετηρία. Το ταξί, πάλι, είναι από την άλλη πλευρά. Την πλευρά του κοινωνικού κράτους, της δικαιοσύνης στην οικονομία, της δικαίωσης της εργασίας, του θεμιτού κέρδους, των ίσων ευκαιριών. Είναι στην πλευρά των ανθρώπων και όχι των επιχειρήσεων. Είναι στο πλευρό των εργαζομένων και όχι των πολυεθνικών που δεν σέβονται την εθνική νομοθεσία και ζημιώνουν με την παράνομη εξαγωγή χρημάτων την εθνική μας οικονομία. 

Υπάρχει και ευρωπαϊκό δίκαιο που προστατεύει πολίτες και θεσμούς. Το γνωρίζουν αυτό ΔΝΤ και Νέα Δημοκρατία;

*Άρθρο του Θύμιου Λυμπερόπουλου στην εφημερίδα Δημοκρατία

Τελευταία νέα

• Βιολογικός καθαρισμός αυτοκινήτου: Πότε και γιατί γίνεται;
• Αιτίες υπερθέρμανσης κινητήρα αυτοκινήτου
• Αξίζει η μικτή ασφάλεια αυτοκινήτου;